6 Şubat 2011 Pazar

Ölüleri Gömün

Ayağa kalkmak için neden ölmeyi bekledin?




Önceki sene tiyatroya çok sık gitmiştim. Hem benim için bilet alan bir arkadaşımın da teşvikiyle, hem de kendi çabalarımla. Geçen sene ve bu sene ise aynı performansı gösteremedim ne yazık ki. Neyse ki en azından bir tane oyun izleyebildim, ve daha sezonun bitmesine de çok var. 

Geçtiğimiz çarşamba annemlerin de İstanbul'a gelmesini fırsat bilerek hep beraber Devlet Tiyatroları tarafından sahnelenen, Irwin Shaw'ın Ölüleri Gömün adlı oyununu izledik.

Oyun olasılıkla Vietnam Savaşı zamanında geçiyor, bu noktadan emin olamadım.  Savaş sırasında ölen 6 asker in gömülmeyi reddetmesi üzerinde askeri birlikte ve ABD'de olanlar üzerine odaklanılıyor.

Öncelikle askerlerin ölü olup gömülmeyi reddedip reddedemeyeceği üzerine tartışmalar sürerken, ilerleyen sahnelerde artık onları gömülmeye nasıl ikna edeceklerini tartışıyorlar. Bulunan çözüm ise bu askerlerin kadınlarının askerleri gömülmeye ikna edebileceği yönünde oluyor. 6 asker için 6 kadın. Anne, sevgili, eş, kız kardeş. 

Oyun boyunca çok ağır bir savaş karşıtı söylemle karşı karşıya olduğumuzu söyleyemeyeceğim. Evet bir karşıtlık var, ama suratınıza çaat diye çarpmadan önce etrafında dolandırıyor. Sonra öyle bir noktadan vuruyor ki suratınıza Allahım ne oldu böyle diyorsunuz. Bir taraftan da biraz kadın düşmanı bir tavır da yok değil sanki. Kadın karakterler fahişeler, oğlunun ölüşünü kabul eden anneler ve eşler, havai bir kaç sevgili etrafında şekillenmiş ne yazık ki. Elle tutulan tek kadın karakter, oh be sonunda dedirten bir Martha Webster var sadece. 

ABD'nin savaş stratejilerinin her zaman para ve din üzerine kurulduğunu çok net göstermesi yönünden ilginç bir oyundu. 

Biraz da dekor ve oyunculuklar hakkında gevezelik yapayım diyorum. Gerilimli bir tiyatro oyunu mümkün müdür sorusunun cevabı kesinlikle bu oyun diyebilirim. Dekor inanılmaz başarılı bir şekilde oluşturulmuş. Bütün oyun savaşta geçiyor. Ve hani Vietnam Savaşı ile ilgili görselleri düşünün, hepsinde bir siyah beyaz oluşumlar vardır. Irak Savaşı mesela daha sarımtrak tonlarda. İşte dekorda da bu gerçeklik üzerine kurulmuş, siyah beyaz görüntüler var. Beni rahatsız eden bir nokta ise aşırı sis kullanımıydı.Toz toprak hissini yaratmak için oyunu bir sis bulutunun altında oynuyorlar. Oyuncular buna her gün hergün nasıl katlanabiliyorlar bilmiyorum ama izleyici için bile zorlayıcıydı. Oyunu çok ön sıralardan izlememekte fayda var diye düşünüyorum. Ayrıca bu sis yüzünden oyunculuklardan da tam olarak emin olamıyorsunuz, çünkü herkes bir siluetten ibaretmiş gibi görünüyor. Bu da mimiklerin kaybolmasına neden oluyor. Gene de Musa Uzunlar ve Civan Canova muhteşemlerdi diyebilirim. 

Ölüleri Gömün sonuç oalrak iyi bir performans gösteren, bence kaçırılmaması gereken bir oyun. 





2 yorum:

Drama Queen dedi ki...

ben oyunu beğenmedim sezoş. (acımasızım)

sezenyildirim dedi ki...

ben oyunun metnini çok beğenmedim ama görsel olarak çok güzeldi. gerilimi de çok iyi yansıttı o yüzden de tavsiye ettim:D