19 ocak günü yani muharrem ayının 10. günü başka bir deyişle aşura törenleri için Halkalı'daydık Uğur'la beraber. Uzun süredir hiç bu kadar çok etkilendiğimi hatırlamıyorum herhangi bir anma töreninden.
Aşura günü Şiilerin İmam Hüseyin'in ve ehlibeytin Kerbela'da katledilişinin yasjnı tutmaya başladıkları gün. İmam Hüseyin bilindiği gibi Hz. Muhammed'in torunu. Hüseyin'in babası Hz. Ali'den sonra başa geçen Emevi sülalesi İmam Hüseyin'den ve ailesinden kendilerine biat etmelerini istiyor. İmam Hüseyin ise bunu reddediyor ve Irak'taki Kufe kentine doğru harekete geçiyor. Ancak Halife Yezid'in orduları ile Kerbela'da karşılaşıyorlar. Açlık ve susuzluk çekiyorlar. Hüseyin zaten burada öldürüleceğini biliyormuş. İnanışa göre rüyasına giren dedesi Hz. Muhammed ona Kerbela'da şehit düşeceksin sen demiş. Kerbela'da ehlibeytin bütün erkekleri öldürülüyor, sadece Zeynel Abidin sağ kalıyor erkek olarak. Kadınları ise esir ediliyor ki bunlar peygamberin gelin ve torunları. Zeynep yani Hüseyin'in kardeşi de onalrına rasında. Zeynep çok bilge, çok adaletli ve çok mağrur bir kadınmış. Hüseyin'in kesik başını gördüğünde bile Emevi valisi önünde bir adım geriye gitmemiştir. Deniyor ki kadınlar ve çocukların daha sonra Şam hapishanelerinde çektiklerinin yanında Kerbela'da yaşananlar hiçbirşey değilmiş. İşte o günden beri 1368. senesinde Hüseyin ve tebası için tutulan yas. Alevilerin değişik kollarında değişik biçimlerde yas tutuluyor, bir kısmı dokuz gün oruç tutuyor, bir kısmı 12 gün. Bu sürede su içilmiyor çünkü ehlibeyti Kerbela'da en çok susuzluk vurmuş. Halkalı'da Caferiler vardı. Diğer kollarda ki yas törenlerini pek bilemiyorum ne yazık ki.
Fotoğraf çekmek amacıyla gittim sadece. Orada şakır şakır ağlayan insanları görünce önce çok şaşırdım, sonra özellikle bebeklerin, çocukların öldürülmesi ile ilgili yerlerde ben de tutamadım kendimi, gözyaşlarımı gizlemek için makinamı kullandım. Oradaki insanların duygularının gösterişten uzak olduğuna inanıyorum. Hepsinin ki çok saftı kanımca. Hepsi içten bir matem havsındaydı.
Esasında yaşanılan bir iktidar savaşı, hergün her yerde yaşadığımız, gördüğümüz savaşlardan. Gene de insanı derinden etkiliyor. Bence görmek için şansı olan herkes görebilmeli bu töreni. Annemle beraber seneye Kars'ta ki törenlere gitmek istiyoruz. Ama daha seneyeye çok var tabi ki.
Caferiler aşura aş ayı değil, yas ayıdır diyorlar. Bunu da eklemek istiyorum.
Ayrıca Irak'ta anma törenlerinden dönen Şii'lerin yolunun üzerinde bomba patlatıp gene öldüren her kimse onu tanımlamak için herhangi bir kelime kullanamıyorum. Eğer bu Irak'ın içindeki Şiilerve Sunnilerin arasındaysa ve o bombayı oraya Sunniler koyduysa bunun insanlığa, dine sığan bir yanı yok. Yok bombayı başkaları koyduysa zaten dinden, insanlıktan anlamadıklarını bütün dünya biliyor.
Duymayacaklarını bilsem de törenlerde biz fotoğrafçılara hiçbir olumsuzluk yaşatmayan, fotoğraf çekmemize hiç ses çıkarmayan insanlara, orada bulunmamıza izin veren derneklerine teşekkürü borç biliyorum.
Not: Sınavlarımın ve ödevlerimin yoğunluğu nedeniyle fotoğrafları işlemeye zamanım olmadı kusura bakmayın, biraz fazla pozlanmış yerler var bazılarında farkındayım:(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder