Düğün, düğün, düğün

Tezimi bugün bitirdim, çıktılarını aldım, teslim ettim. Çok huzurluyum.

Geçen iki haftadır geceleri 4'te yatmaya alışan bünyemin şimdi de uykusu gelmiyor, çok enteresan.

Yarın Eskişehir'e gidiyorum, çok heyecanlıyım esasında. Evimi özledim sanırım.

Bir de yılbaşında kar var çok hoş değil mi?

Bu fotoğraflar taa sonbaharda bir arkadaşımızın düğününden önceki hazırlık evreisnde çekildi ama nedense bir türlü işlenip bloga konulamadı. Tezi verdim, aklımda olan ilk fotoğraflara daldım.

Bu gece pek yazamıyorum sizi fotoğraflarla başbaşa bırakıyorum.

Eğer görüşemezsek şimdiden iyi seneler herkese:)

Moral-MAN

Moral-MAN diye bir süper kahraman olsa, canı sıkılana koşsa, yetişse, işlerine yardım etse, sarılsa kucaklasa, her hıyarım var diyene tuzlukla yetişse, böylece herkes mutlu olsa, dünya böyle çiçekli böcekli bir yer olsa:)

Bu bir gün batımı fotoğrafıdır

Dikkat sevgili okuyucu;

Bu fotoğraf tezini yazarken artık hunileri üst üste takan, sıkıntıdan patlayan, fotoğraf çekmek için yanıp tutuşan ama gene dönüp dolaşıp tezini yazan zavallı yazarınızın penceresinden görünce hiç olmazsa deklanşör sesi duyarım diye düşündüğü için çektiği bir günbatımı fotoğrafıdır. Lütfen çok dikkate almayınız. Bri daha ki sefere kedi fotoğrafı yollayacağım:)

Bu satırlara bir paket Crunch eşlik etmiştir.

Adana

Adana'ya gidecekmiş sevgilim acemilikten sonra, hiç görmediği yerleri görüyour:) Bu akşam saat 8'e doğru konuştum, uyuyacağım birazdan dedi, daha saat 8 dedim, burda 9'da yatılıyor sezencim, 5'te kalkıyoruz dedi.kıyamadım, üzüldüm.Dönsün 12'ye kadar uyumasına izin vereceğim:)

Gene eskerlik

Buraya yazdığım zırıltıları Uğur'un okumasını istemiyorum esasında, üzülecek diye. Şimdi okuyamıyor ama acemilik bitince okursa da üzülecek. Ama sesini duyamamak ne kadar yoruyor beni...Enteresanmış gerçekten de bu olay, zaman hiç geçmiyor, b,r taraftan geçmemesi iyi tabii, yetiştirmek zorunda olduğum bir tezim var, ama düşünüyorum da Uğur yanımda olsaydı tezimi Mayıs'ta da versem hiç şu kadarcık umrumda olmazdı. Şimdi ise tezime odaklanmalıyım diye düşünüp düşünüp kendimi bir anda fotoğraflarımıza bakarken buluyorum.
Offff bilmiyorum, sanırım bu aralar bu yazılar birazcık beklemek ve askerlikle ilgili olacak, kusura bakmayın. İçimden zaten bişi yapmak gelmiyor.

Hiç kimse bana bu kadar zor olacağını söylememişti, hiç kimse telefonu cevaplayamadım diye ağlayacağımdan bahsetmemişti...

Asker Yolu Beklerim

Sevgili okur;

Aylardır yazmıyorum ama birşey yapmıyorum sanma. Yapıyorum da zamanım yetişmiyordu yazmaya. Artık bolca zamanım var. Sevgilimi askere yolladım, ona söylemedim ama ağladım gene de, halbuki söz vermiştim. Mayıs'ta dönecek ama bana mayıs gelmeyecekmiş gibi geliyor. Sonuç olarak asker yolu bekliyorum. Şafak henüz çok, zira bugün gitti. Eminim daha teslim bile olamamıştır birliğe, sıra falan bekliyordur. Keşke beni bir kere daha arasa. Sabah yetiştim diye aramıştı, bir daha arasa. Meğer bir insanın sesini istediğin an duyabilmek ne büyük bir özgürlükmüş.

Okur bu işler çok zormuş, Allah kimsenin başına vermesin. Umarım herkesin askeri sağlıcakla gidip gelir bir an önce. Yatalım kalkalım gelsinler.